Sunday, February 28, 2016

ផ្តើមដោយស្អប់បញ្ចប់ដោយស្រលាញ់ ភាគ6






និពន្ធដោយ សុបិន្ត.

និយាយ​ហើយ​គាត់​ក៏​​​ថើប​ឈ្មុស​ឈ្មុល​តាម​កញ្ចឹង​ក​​​ខ្ញុំ​ត លើក​នេះ​ស្រៀវ​ជាង​លើក​មុន​ទៅ​ទៀត​​​គាត់​​មិន​​បាន​ញាំញី​​ខ្ញុំនៅ​​ក្នុង​បង្គន់​ចង្អៀត​ៗ​ទៀត​ទេ​ តែ​​ត្រលប់​មក​ធ្វើ​នៅ​មុខ​កញ្ចក់​​ត្រង់​អាង​លាង​ដៃ​​វិញ​។ ខ្ញុំ​ថ្ងូរ​ស្រៀវ​នៅ​ក្នុង​បំពង់​កជាប់​ឥត​ដាច់​ ​ព្រោះ​ទ្រាំ​នឹង​​​ភាព​ស្រើប​ស្រាល​លែង​បាន… គ្រប់​យ៉ាង​ដំណើរ​ការ​ទៅ​យ៉ាង​​យឺត​ៗ។ តាម​អារម្មណ៍​របស់​ខ្ញុំ​ក្នុង​ពេល​នោះ​ បង​អន្ធិកា​ថើប​​អង្អែល​ខ្ញុំ​ប្រមាណ​ជាង​មួយ​នាទី​​ អាវ​សិស្ស​របស់​គាត់​ក៏​រំកិល​ចុះ​មក​ធ្លាក់​ទើរនៅ​ត្រឹម​ចង្កេះ​ខោ​​​​។ ចង់​ប្រាប់​ថា បង​អន្ធិកា​មាន​​​រូប​​រាង​ស៊ិច​ស៊ី​ខ្លាំង​ណាស់ សាច់​ដុំ​ដើម​ទ្រូង​​រី​ក​សាយ​ធំ​មើល​ឃើញ​​យ៉ាង​ច្បាស់ ក្បាល​ពោះ​​​ក៏​មាន​​ផ្នត់​សាច់​​ដុំ​លេចចេញ​​ជា​រលក​តិចៗ​​ ស័ក្តិ​សម​ឥត​ខ្ចោះ​នឹង​ឈ្មោះ​ជាកីឡាករ​ហែល​ទឹក។
បន្ទាប់​ពី​ថើប​តាមកញ្ចឹង​ក​អស់​ចិត្ត​អស់​ចង់​ហើយ​ ប្រុស​ដាច់​ដាប​ម្នាក់​នេះ​​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​ដោះ​ឡេវ​អាវ​ខ្ញុំ​ចេញ​​ម្តង​មួយ​ៗ​​… តែ​ក៏​ចម្លែក​ដែល​​ខ្ញុំ​គ្មាន​អារម្មណ៍​នឹក​ចង់​ប្រកែក​ឬ​រើ​បម្រះ​ត​ទៅ​ទៀត។ ពេល​នោះ​​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ខ្លាំង​ណាស់​ ថែម​ទាំង​ពេល​​​ឃើញ​​ទឹក​មុខ​ត្រេក​ត្រអាលក្នុង​កាមារម្មណ៍​​របស់​​បុរស​សង្ហា​​​បែប​នេះ​ទៀត​​នោះ ខ្ញុំ​កាន់​តែ​ចង់​ឲ្យ​​គាត់​លុក​លុយ​បន្ត​​ទៅ​មុខ​កុំ​ឲ្យ​ឈប់​​ (ចិត្ត​ងាយ​ខ្លាំង​ណាស់ខ្ញុំ!^Q^)។​​ ក្រោយ​ពី​បង​អន្ធិកា​ដោះ​ឡេវ​ចេញ​អស់​ហើយ​ គាត់​ក៏​​ចាត់​ការ​ដោះ​អាវ​ខ្ញុំ​ចេញ ​​រួច​បន្ត​បឺត​ជញ្ជក់​ត្រង់​ក្បាល​ដោះ​របស់​ខ្ញុំ យ៉ាង​ក្រហល់​ក្រហាយ​​… អូយ… ស្រៀវ…អា… ស៊ឺត… មិន​ដឹង​ថា​​គួរ​និយាយ​បែប​ណា​ទេ ស្រៀវ​… ស្រៀវ​ខ្លាំង​ណាស់​។ រយៈ​ពេល​នោះ​កំពូល​បុរស​ស៊ិច​ស៊ី​​ក៏​បន្ត​​ដោះ​ខ្សែ​​ក្រវាត់​ខ្ញុំ​ចេញ​សន្សឹម​ៗ​​​ ហើយ​ខ្ញុំ​ពេល​នេះ​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​រួម​ដៃ​ជាមួយ​គាត់ដែរ​​ហើយ​​ ​ហាក់​ដូច​ជា​ខ្ញុំ​នេះ​ចិត្ត​ងាយ​ខ្លាំង​ណាស់​ ជួយ​​គាត់​​ដោះ​ខ្សែ​ក្រវាត់​​ខ្លួនឯង​ចេញ​​​… (អឺ… ធ្វើ​បាន​ល្អ​មែន​​ខ្ញុំ​…អិអិអិ^^)។ ពេល​នោះ​បង​អន្ធិកា​​​នៅ​មិន​ទាន់​ចាប់​អារម្មណ៍​នឹង​​អា​អូនតូច​របស់​ខ្ញុំ​​នៅ​ឡើយ​ទេ គាត់​​នៅ​បន្ត​បឺត​ជញ្ជក់​​និង​ថើប​អង្អែល​ត្រង់​ដើម​ទ្រូង​របស់​ខ្ញុំ​មិន​ស្វាង​​​។​ បន្ទាប់​មក​គាត់​​ក៏​ថើប​ចុះរឿយ​ៗ​​មក​តាម​ក្បាល​ពោះ​​ តាម​ចង្អូរ​រោម​តូច​ៗ​ ដែល​ដុះ​ត្រង់​​រន្ធ​ផ្ចិត​ចុះ​មក​ខាង​ក្រោម​។ ខ្ញុំ​ញាប់​ញ័រ​ខ្លាំង​ណាស់​ស្ទើរ​តែ​ដាច់​ខ្យល់​ស្លាប់​ម្តង​ៗ​ក៏​ថា​បាន អ៊ីចឹង​ហើយ​ទើប​ខ្ញុំ​រុញ​ក្បាល​គាត់​ចេញ។​ បង​អន្ធិកា​សើច​​និយាយ​ចេញ​មក​ថា៖
«​ប៉ុណ្ណេះ​នៅ​មិន​ទាន់​ប៉ុន្មាន​ទេ… បន្តិច​ទៀត​យើង​នឹង​សុខ​ស្រួល​​ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត… ឲ្យ​បង​ធ្វើ​ត​ណា!»
និយាយ​ចប់​​​​ អា​ប្រុស​តណ្ហា​ក្រាស់​​ក៏​យក​ដៃ​មក​ទាញ​ខោ​ខ្ញុំ​ចុះសន្សឹម​ៗ​ ឯ​​​ភ្នែកថ្លា​ស្រទន់​​​​នៅ     ​ផ្តោត​​សម្លឹង​ខ្ញុំ​ជាប់​ បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ពី​អារម្មណ៍​ក្រហល់​ក្រហាយ​​ក្នុង​ភ្លើង​កាមារម្មណ៍។ បន្ទាប់​ពី​នោះ​ទើប​គាត់​លូក​ដៃ​មក​ស្ទាប​ត្រង់​ខោ​លី​អូ​របស់​ខ្ញុំ ​ចាប់​លុញ​បបោស​អង្អែល​តិច​ៗ។ គាត់​ញញឹម​ចុង​មាត់​មុន​នឹង​ដាក់​ភ្នែក​ចុះ​សម្លឹង​​​​ទៅ​ត្រង់​ចំណុច​នោះ​ ហើយ​បន្ទាប​ខ្លួន​ចុះ​ប្រើ​មាត់​ឈ្មុស​ឈ្មុល​ជំនួស​​វិញ​ម្តង​។​​​ ពេល​នោះ​អាអូន​តូច​របស់​ខ្ញុំ​រឹង​ខ្លាំង​ណាស់ រឹង​តាំង​ពី​យូរ​ណាស់​មក​ហើយ បង​អន្ធិកា​ក៏​យក​មាត់​ថើប​ជញ្ជក់​តាម​ដុំ​សាច់​​គ្មាន​ខ្វះ​ចន្លោះត្រង់​ណា​។ មួយ​សន្ទុះ​ក្រោយ​មក​គាត់​ក៏​ទាញ​លី​អូ​ខ្ញុំ​ចុះ ហើយ​ត្របាក់​​អាអូន​តូច​ខ្ញុំ​ចូល​មាត់​​​គ្មាន​បង្អង់​ដៃ​ គាត់​បៀម​ចោល​ស្ងៀម​បន្តិច​ទើប​ចាប់​ផ្តើម​រូត​ចុះ​រូត​ឡើង​ រហូត​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្រែក​ថ្ងូរ​រហ៊ឹះ​មិន​ដាច់​សូរ។ បង​អន្ធិកា​ថើប​ជញ្ជក់​មិន​បន្ធូរ​ដៃ​សោះ ចុង​អណ្តាត​របស់​គ្រវាស​គ្រវាត់​យ៉ាង​​ប៉ិន​ប្រសប់​ យូរ​ទៅ​ញាប់​ទៅ​​រហូត​ធ្វើ​​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ទ្រាំ​ស្ទើរ​តែ​មិន​បាន និង​ស្ទើរ​តែ​បាញ់​ទឹក​ចេញ​មក​ម្តង​ៗ​ទៅ​ហើយ​។ ខ្ញុំ​ញាប់​ញ័រ​តាំង​ពី​ចុង​ជើង​រហូត​ដល់​ចុងសក់… មិន​ដែល​ជួប​ទេ​ព្រះ​អើយ​! ម៉េច​ក៏​ស្រៀវ​ស្រើប​យ៉ាង​នេះ អ្ហា៎… ស៊ឺត… ខ្ញុំ​ស្រែក​ថ្ងូរ​កាន់​តែ​ញាប់​ឡើងៗ ​រហូត​បង​អន្ធិកា​ដឹង​ថា​​ទឹក​ខ្ញុំ​ជិត​បាញ់​ចេញ​មក​ហើយ គាត់​ក៏​ឈប់​រួច​និយាយ​តិច​ៗ​​មក​​ថា៖
«បៀម​ឲ្យ​បង​បន្តិច​បាន​ទេ?»
ពេល​នោះ​ មិន​ដឹង​ថា​មាន​អ្វី​មក​ញញ្ញាក់​​ខ្ញុំ​ឲ្យ​​​ភ្ញាក់​ស្មារតី​ឡើងវិញ។ អារម្មណ៍​ដែល​មាន​រួម​គ្នា​មុន​នេះ​ក៏​រលាយ​បាត់​អស់ ព្យាយាម​ប្រាប់​ខ្លួន​ឯង​ថា​ត្រូវ​តែ​រត់​គេច​ចេញ​ពី​គាត់​ឲ្យ​បាន តែ​ក៏​ត្រូវ​រង់​ចាំ​ដល់​ឱកាស​​ដែល​គាត់​​ភ្លេច​ខ្លួន​​សិន។ ម្យ៉ាង​ក៏​នៅ​មាន​បញ្ហា​ត្រង់​ថា​ អាវ​សិស្ស​របស់​ខ្ញុំដែល​​ជ្រុះ​ធ្លាក់​នៅ​លើ​ឥដ្ឋ​តើ​ខ្ញុំ​អាច​​​រើស​មក​ពាក់​​ទាន់​ឬ​ទេ? សម្រាប់​ខោ​ជើង​​វែង​​និង​លីអូ​ អាច​លើក​​ស៊ក​​ស្លៀក​ទាន់​ស្រាប់​​ទៅ​ហើយ។ ពិសេស​ខ្ញុំ​នៅ​ខ្លាច​ថា​ បន្តិច​​​​​ទៀត​បង​អន្ធិកា​អាច​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​ខ្ញុំ​លើស​ពី​នេះ​ក៏​ថា​បាន​ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​ក៏​ធ្វើ​ជា​​ប្រាប់​គាត់​ក្នុង​លក្ខណៈ​មួយ​​ថា ឲ្យ​គាត់​ទៅ​លាង​សម្អាត​ប្រដាប់​របស់​គាត់ ​នៅ​ត្រង់​អាង​លាងដៃ​សិន​ទៅ ព្រោះ​ខ្លាច​ថា​របស់​គាត់​កខ្វក់ ដោយ​ប្រាប់​ហេតុ​ផល​ណា​ខ្ញុំ​មិន​ធ្លាប់ តើ​បង​អាច​ធ្វើ​ប៉ុណ្ណេះ​ដើម្បី​ខ្ញុំ​បាន​ទេ? ហើយ​គាត់​ក៏​ងក់​ក្បាល​យល់​ព្រម។
ខណៈ​ដែល​បង​អន្ធិកា​កំពុង​ដើរ​ទៅ ​ខ្ញុំ​ក៏​ប្រញាប់​ចាប់​ទាញ​លីអូ ​និង​ខោ​​ស្លៀក​​ជា​បន្ទាន់​ហើយ​រើស​អាវ​​​ស​រត់​​គេច​​ចេញ​​មក​ក្រៅ​ភ្លាម។ បង​អន្ធិកា​ឃើញ​ខ្ញុំ​ក៏​រត់​តាម​​ ខ្ញុំ​រត់​ស្ទើរ​តែ​ចេញ​ផុត​ពីមាត់​ទ្វារ​​ទៅ​ហើយ​ តែ​គាត់​ក៏​ស្រវាចាប់​ដៃ​ខ្ញុំ​បាន។ បង​អន្ធិកា​កន្ត្រាក់​ទាញ​ដៃ​ខ្ញុំ​ទៅជិត​គាត់​​ហើយ​ដាល់​ខ្ញុំ​មួយ​ដៃ​ត្រង់​​ក្បាល​ពោះ​ដូច​ក្នុង​ខ្សែភាព​យន្ត​អ៊ីចឹង… គាត់​ដាល់​ខ្ញុំ​មួយ​ដៃ​នោះ​ធ្ងន់​ណាស់​ រហូត​ខ្ញុំ​ចុក​ឆ្អល់​​រមួល​ពេញ​​ពោះ​​​​ស្រុត​​ខ្លួន​អង្គុយ​ចុះ​លើ​ឥដ្ឋ។ ​ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​ស្រែក​យំ​តែ​ម្តង​ មាត់​ក៏​ព្យាយាម​និយាយ​អង្វរ​តែ​ក៏​​និយាយ​មិន​ចេញ។ មើល​ទៅ​បង​អន្ធិកា​នៅ​ពេល​នេះ ​​​កាន់​តែ​ខឹង​ខ្ញុំ​ខ្លាំង​លើស​ដើម​ទៅ​ទៀត… គាត់​ទាញ​កន្ត្រាក់​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ទាំង​​កំពុង​អង្គុយ​អូស​ទៅ​កន្លែង​ដើម ព្រម​ទាំង​និយាយ​សម្លុត​ៗ​ដាក់​ខ្ញុំ​ថា៖
«ឯង​នេះ​អស្ចារ្យ​​ពិត​មែន! យើង​ទើប​តែ​ជួប​លើក​នេះ​ទេ… ដូច​ដែល​យើង​ប្រាប់​អ៊ីចឹង! ថ្ងែ​នេះ​ឯង​​​​គេច​ពី​យើង​មិន​រួច​ទេ​ យ៉ាង​ណា​ឯង​ក៏​ត្រូវតែ​ក្លាយ​ជា​របស់​យើង!… ហេតុ​អី​ណា? ព្រម​ស្រួល​ៗ​មិន​ចូល​ចិត្ត​ទេ បែរ​ជា​ចង់​ឈឺ​សាច់… បែប​នេះ​សម​មុខ​ហើយ! ហើយ​កុំ​គិត​ចង់​រត់​ទៀត​ឲ្យ​សោះ យើង​សុំ​ដាស់​តឿន​​​ឲ្យ​ហើយ!!»
បន្ទាប់​ពី​នោះ គាត់​​មិន​នៅ​និយាយ​អែរ​អង់​អី​ទៀត​ទេ… ប្រញាប់​ចាប់​ក្បាល​ខ្ញុំ​រុញ​ទៅ​ជល់​នឹង​​ក្បាល​នាគ​រាជ​របស់​គាត់ ហើយ​បង្គាប់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បៀម​… ពេល​នោះ​ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​ដឹង​ទេ​ថានាគ​រាជ​របស់​​បង​​អន្ធិកា​​មាន​​ទំហំ​ប៉ុនណា​ទេ​ គ្រាន់​តែ​ដឹង​ថា​វា​ធំ​ហើយ​វែង​ជាង​របស់​ខ្ញុំ​ឆ្ងាយ​ណាស់។ បើ​ឲ្យ​និយាយ​នៅ​ពេល​នេះ​ប្រហែល​ជា​​ប្រវែង​១៤​សង់ទីម៉ែត​ និង​ទំហំ​ជុំវិញ​ប្រមាណ​​៩​សង់​ទីម៉ែត្រ​ ចំណែក​ខ្ញុំ​វិញ​វែង​ប្រហែល​១២​សង់ទីម៉ែត្រ​ទេ ឯ​ទំហំ​ក៏​ប្រមាណ​៧​សង់​ទីម៉ែត​​នេះ​ឯង។ ពេល​​នោះ​ខ្ញុំ​ប្រឹង​ក្តាប់​មាត់​យ៉ាង​ជាប់​ បង​អន្ធិកា​ប្រហែលជា​ខឹងខ្ញុំ​ខ្លាំងណាស់ គាត់​យក​ដៃ​​​មក​ច្របាច់​ថ្គាម​របស់​ខ្ញុំ​​យ៉ាង​ខ្លាំង​ព្រម​ទាំង​ប្រាប់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ហា​មាត់​ រួច​ក៏​រុញ​មាត់​ខ្ញុំ​ចូល​មក​ត្រង់​ប្រដាប់​របស់​គាត់… លុះ​មាត់​ខ្ញុំ​គ្របជិត​លើ​ផ្នែក​ក្បាល​របស់​​នាគ​រាជ​ដ៏​ធំ​​សម្បើម​នោះ​ បង​អន្ធិកា​ក៏​រុញ​ក្បាល​ខ្ញុំ​ចូល​​​ផ្អឹប​យ៉ាង​ជ្រៅរហូត​ទទួល​អារម្មណ៍​ដឹង​​តែម្តង​ថា​ក្បាល​នាគ​របស់​គាត់​ បាន​ចូល​​ទៅ​​ដល់​បំពង់​ក​របស់​ខ្ញុំធ្វើ​ឲ្យ​ដក​ដង្ហើម​ស្ទះ​ៗ​ម្តង​ៗ តែ​គាត់​នៅ​តែ​បន្ត​រុញ​ក្បាល​ខ្ញុំ​ចេញ​ចូលចុះ​ឡើង​តាម​ចលនា​ចង្កេះ​​របស់​គាត់​។ បុរស​ឈាម​រាវ​នៅ​តែ​បន្ត​ធ្វើ​ដូច​នេះ​ជា​រឿយ​​ៗ​ទាំង​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ធ្វើ រហូត​គាត់​ស្លុងអារម្មណ៍​ហើយ​ក៏​ស្រែក​ថ្ងូរ​ដោយ​ក្តី​ស្រៀវ​ស្រើប​ចេញ​ពី​ក្នុង​បំពង់​ក។ ខ្ញុំ​សម្លឹង​មើល​មុខរបស់​គាត់ឃើញ​ងើយ​ក្បាលឡើង​ទៅ​លើ ​ដង្ហក់​ខ្យល់​ហប​ៗ​​ជា​ច្រើន​សា​តាម​ចង្វាក់​ចេញ​ចូល​របស់មាត់ ​​ដែល​គាត់​ជា​អ្នក​​បញ្ជា​ខ្ញុំ​ដោយ​ដៃ​ខ្លួន​ឯង​​​។ ខ្ញុំ​ធ្វើ​រហូត​ទាល់​តែ​ហៀរ​ទឹក​មាត់​កក្លាក់​​ដក់​ពេញ​មាត់​ បង​អន្ធិកា​ឃើញ​ក៏​លែង​​ក្បាល​ខ្ញុំចេញ​​… ខ្ញុំ​ប្រញាប់​ស្តោះ​ទឹក​មាត់​ចេញ​ក្នុង​ពេល​នោះ​តែ​ម្តង​។ ពេល​នោះ​​ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​​ប្រុង​ប្រៀប​ខ្លួន​​ស្រួល​បួល​ផង បង​អន្ធិកា​ក៏​​ចាប់​ទាញ​ខោ​និង​លី​អូ​​របស់​ខ្ញុំ​ស្រាត​ចេញ​ម្តង​ទៀត​ ហើយ​រុញ​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ដេក​ផ្កាប់​… ហេតុ​ការណ៍​នោះ​កើតឡើង​លឿន​​ណាស់ បង​អន្ធិកា​ប្រញាប់​ដេក​សង្កត់​ពី​លើ​​ខ្លួន​របស់​ខ្ញុំ ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្រែកយ៉ូយ​​តែ​ម្តង​ព្រោះ​​អាអូន​តូច​របស់​ខ្ញុំ​ដែល​កំពុងងើប​​រឹង​ពេញ​ទី​នោះ បាន​ទៅ​ជល់​នឹង​ឥដ្ឋ​​ធ្វើ​ឲ្យ​ឈឺ​ស្ទើរ​ដាច់​ខ្យល់។ បង​អន្ធិកា​ឃើញ​ដូច​នោះ​ក៏​យក​ដៃ​​របស់​​​គាត់​ទៅ​ស៊ក​ពី​ក្រោម​ក្បាល​ពោះ​​​ ហើយ​​លើក​ទ្រ​​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ឡើងនៅ​ក្នុង​ទម្រង់​ពាក់​​​   កណ្តាល​​ដេក​ពាក់​កណ្តាល​លុត​ជង្គង់(សាក​ល្បង​នឹក​រូប​ភាព​មើល) ហើយ​ក៏​និយាយ​ខ្សឹប​ក្បែរ​ត្រចៀក​ខ្ញុំ​ថា«​សូមឲ្យយើងហ្នឹង ក្លាយជារបស់បងណា៎…» រួច​​ក៏​រុញ​នាគ​រាជ​របស់​គាត់​ចូល​មក​ក្នុង​រន្ធ​គូទ​របស់​ខ្ញុំ​។ គាត់​ប្រឹង​រុញ​ជា​ច្រើន​លើក​ច្រើន​សា ​តែ​វា​មិន​ព្រម​ចូល​សោះ… ខ្ញុំ​… ពេល​នោះ​ឈឺ​​ខ្លាំង​ណាស់ ស្រែក​ចេញ​​មក​តែ​ម្តង​​ គាត់​ក៏​យក​ដៃ​មក​បិទ​មាត់​ខ្ញុំ​​ជាប់​ ហើយ​លូក​យក​ដប​ឡេ​តូច​មួយ​​ដែល​ទុក​ក្នុង​ហោ​ប៉ៅ​ខោ​ក្បែរ​នោះ​មក​លាប​លើ​គូទ​របស់​ខ្ញុំ… ហើយ​ក៏​ចាត់​ការ​រុញ​ចូល​មក​​ម្តង​ទៀត លើក​នេះ​មិន​យូរ​​ប៉ុន្មាន​ក៏​ចូល​។ ខ្ញុំ​ទទួល​អារម្មណ៍​ថា​រន្ធ​គូទ​របស់​ខ្ញុំ​រយះរយាយ​ខ្ទេច​ខ្ទី​អស់​ហើយ… ឈឺ​លាយ​ជាមួយ​ចុក​ណែន​ពេញ​រន្ធ​គូទ​តែ​ម្តង​ ខ្ញុំ​មិន​ធ្លាប់​ឈឺ​អ្វី​ដល់​ថ្នាក់​នេះ​ទេ ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្រែក​ចេញ​មក​ខ្លាំង​ៗ​តែ​មិន​ដឹង​ថា​មាន​នរណា​ឮ​​​ខ្ញុំ​ស្រែក​​ឬ​ក៏​អត់​… បង​អន្ធិកា​ក៏​យក​ដៃ​មក​បិទ​មាត់​ខ្ញុំម្តង​ទៀត ហើយ​ក៏​ឱន​មក​ខ្សឹប​ក្បែរ​ៗ​ត្រចៀក​ថា ឲ្យ​ខ្ញុំ​អត់​ទ្រាំ​សិន​ទៅ​ បន្តិច​ទៀត​ខ្ញុំ​នឹង​ស្រណុក​ស្រួល​ដោយ​ខ្លួន​ឯង… គាត់​ចាប់​ផ្តើម​រុញ​ចេញ​រុញ​ចូល​ចុះ​ឡើង​ប្រមាណ​៣-៤​ដង​ មួយ​សន្ទុះ​មក​វា​ហាក់​ដូច​ជា​ចូល​ស៊ុប​ហើយ… គាត់​ក៏​ចាត់​ការ​​ញន​ចុះ​ឡើង​មួយ​ៗ​ជា​ចង្វាក់​​ផ្តើម​ចេញ​​ពី​យឺតៗ រហូត​​ញាប់ឡើង​ៗ​ជា​លំដាប់​។ ខ្ញុំ​ថា​អាគាត់​នេះ​​អាត្មា​និយម​ដល់​ហើយ​ ​​​យក​ស្រណុក​ស្រួល​តែ​ខ្លួន​ឯង​​ អុ​ក​ខ្ញុំ​កប់​ៗ​មិន​ប្រណី​ដៃសោះ​​… ចំណែក​ខ្ញុំ​ពី​ដំបូង​នោះ​ឈឺ​ខ្លាំង​ណាស់​​​តែ​ដល់​ពេល​​​បង​គាត់​​អុក​ទង្គិច​យូរៗ​ទៅ​ ភាព​ឈឺ​ចាប់​ក៏​ក្លាយ​ជា​ភាព​ស្រៀវ​ស្រើប​​មក​ជំនួស​​វិញ​… ស្រៀវ​​ស្រួល​ខ្លាំង​ណាស់… ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា​គួរ​និយាយ​បែប​ណា​ទេ អ្នក​ដែល​ធ្លាប់​ពិត​ជា​ដឹង​ហើយ​ថា​វា​មាន​​សេចក្តី​សុខ​ប៉ុណ្ណា។​
បង​អន្ធិ​កា​បន្ត​សាប់​មិន​បង្អង់​ដៃ​រហូត​បាន​ប្រមាណ​៥​នាទី ទឹក​ខ្ញុំ​​ក៏​បែក​ធ្លាយ​ចេញ​មក​ គឺ​វា​បាក់​ទំនប់​ចេញ​​​មក​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ដោយ​ខ្ញុំ​មិន​ចាំ​បាច់​ទៅ​ធ្វើ​អី​វា​… បាញ់​ចេញ​មកច្រើន​គួរ​សម វា​ស្រៀវ​ដល់​កំពូល​តែ​ម្តង​ ស្រួល​ជាង​ពេល​ខ្ញុំ​ជួយ​ខ្លួន​ឯង​ទៅ​ទៀត។ ខ្ញុំ​ពេល​នោះ​ទន់​ខ្លួន​ល្វក់​​ កន្ត្រាក់​ដៃ​ជើង​ប្រមាណ​ជា​១​០​ដង​ក៏​មិន​ដឹង បង​អន្ធិកា​ក៏​និយាយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា​រន្ធ​គូទ​របស់​ខ្ញុំ​កៀប​​នាគ​រាជ​​​របស់​គាត់​ជាប់​តឹង​ណាស់​ហើយ​ក៏​ប្រាប់​ទៀត​ថា​គាត់​ជិត​ដល់​គោល​ដៅ​​ដែរ​ហើយ។ មួយ​សន្ទុះ​ក្រោយ​មក​​គាត់​ក៏​បែក​​ធ្លាយ​ទឹក​ចេញ​មក​ដែរ គឺ​បែក​នៅ​ក្នុង​រន្ធ​គូទ​របស់​ខ្ញុំ​តែ​ម្តង​​ ធ្វើ​ឲ្យ​ទទួល​អារម្មណ៍​ដឹង​ថា​មាន​ទឹក​ក្តៅ​ឧណ្ហៗ​​បាញ់​ចូល​មកខាង​ក្នុង​តាម​ចង្វាក់​អុក​របស់​គាត់​ ដែល​អុក​បង្ហើយ​ចុង​ក្រោយ…
នៅមានភាគបន្ត

No comments:

Post a Comment